ساقی از حال پریوش خبرم نیست چرا؟

وز بد بخت به سویش نظرم نیست چرا؟

بوستانی بودم در نظر و میل و صفا

در شب سرد جدایی سحرم نیست چرا؟

سوی من تیر جفا از مژه اش ارزانیست 

ساقی از تیر نگاهش مفرم نیست چرا؟

سنگ پشتم به ره عشق و بسی خار مغیل 

که کند خدشه به روح و ظفرم نیست چرا؟

دلبری را که ندارد هوس عشق عماد

از چه چون جان بپرستم دگرم نیست چرا؟